تعهد واقعی یا زنجیری بر گردنش؟!

ازدواج چهار سطح تعهد دارد که در اینجا به تک تک آنها می‌پردازیم. اگر دنبال تعهد هستید، خودتان و نیازهایتان را بیشتر بشناسید. خودتان را از درون غنی کنید. کشف کنید چه کسی هستید و برای چه هدفی وارد زندگی مشترک شده‌اید. خودتان را زیر فشار قرار ندهید و در عوض در پی ارتباطی قوی، سازنده و رضایت‌بخش باشید.

تعهد سطح اول: تعهد می دهید که از لحاظ جنسی و احساسی تک همسر باقی بمانید.

اگر کسی را برای ازدواج درنظر بگیرید، به احتمال زیاد مدت زمانی را صرف شناخت او خواهید کرد. این دوره در طبقه‌ی ارتباط جدید جای می‌گیرد. در طی چند هفته تا چند ماه، شما باید به یکدیگر تعهد بدهید تا بتوانید به‌پیش بروید. شما باید تعهد بدهید که از لحاظ جنسی و احساسی تک همسر باقی می‌مانید.

برای توافق در تعهد سطح اول:

شما و طرف مقابلتان توافق می‌کنید که ارتباطتان تنها رابطه صمیمانه بین شما باشد و تعهد می‌دهید که زمان و انرژیتان را فقط به یکدیگر اختصاص دهید، نه به کسی دیگر.

شما و او توافق می‌کنید که از نظر جنسی به یکدیگر وفادار باقی بمانید.

اگر طرف مقابل از تعهد سطح اول امتناع ورزید، باید فوری ارتباط را قطع کنید. ارتباطتان قادر نخواهد بود بدون تعهد به تک همسری رشد کند و اگر نامزدتان برای شما احترام و ارزش قائل نباشد تا چنین تعهدی به شما بدهد، ارزش ندارد که زمانتان را صرف او کنید.

تعهد سطح دوم: تعهد می‌دهید که برای رشد زندگی مشترک تلاش کنید.

وقتی شما و نامزدتان در حالت تک‌همسری قرار گرفتید، به احتمال زیاد چند ماهی را صرف عمیق کردن سطح شناختتان از یکدیگر و آزمودن سطح تفاهم خود می‌کنید. وقتی احساس کردید که ارتباطتان روزبه‌روز بهتر می‌شود، مهمترین جنبه‌های زمان و زندگیتان را با هم مشارکت می‌کنید و خودتان را به عنوان «ما» درنظر می‌گیرید، آنگاه برای تعهد سطح دوم آماده هستید و برای رشد زندگی مشترک تلاش می‌کنید. یعنی تأیید می‌کنید به یک زوج تبدیل شده‌اید و در درون خودتان نیز به این امر واقف هستید.

برای تعهد در سطح دوم:

شما و نامزدتان توافق می‌کنید که ارتباطتان خاص است و ارزش رشد و پیشرفت دارد.

شما و نامزدتان توافق می‌کنید که ارتباطتان توانایی بالقوه‌ای دارد که ارتباطی بادوام باشد.

شما و نامزدتان توافق می‌کنید که با هم تلاش کنید، صادقانه احساساتتان را بروز دهید، به مشکلات خود درباره صمیمیت توجه کنید و برای خلق ارتباطی بادوام بیاموزید که احساسات یکدیگر را درک کنید.

در طول همین مرحله ارتباط است که بیشتر اشخاص مرتکب اشتباه می‌شوند و وارد سطح دوم تعهد نمی‌شوند. شما پیش خودتان حساب می‌کنید که نامزدتان در پی آینده مشترک با شما است وگرنه چرا باید بگوید که دوستتان دارد و زمان زیادی را با شما صرف کند؟ در واقع، شما درباره‌ی فرضیه‌های خود حرفی نمی‌زنید و یک روز، زمانی که موضوع ازدواج یا تعهد را پیش می‌کشید، قلبتان می‌شکند چون او می‌گوید: “من هرگز نگفتم که ما با هم آینده مشترکی داریم. من تو را برای ازدواج نمی‌خواهم.”

بدون وارد شدن به تعهد سطح دوم، هرگز در ارتباطی بیش از چهار تا شش ماه باقی نمانید.

تعهد سطح سوم: تعهد می‌دهید که آینده‌تان را در کنار یکدیگر سپری کنید.

وقتی توافق کردید برای خلق زندگی مشترک با یکدیگر تلاش کنید، می‌توانید شش ماه تا چند سال را صرف ساخت این ارتباط کنید. این مدت زمان بستگی به این دارد که چند سال دارید و چه شرایطی ارتباطتان را احاطه کرده است. قبل از توافق بر روی تعهد سطح سوم، هر چه سنتان کمتر باشد زمان بیشتری باید صرف کنید. اگر در اوایل بیست سالگی هستید، به احتمال زیاد به چندین سال زمان نیاز دارید تا مهارت‌های ارتباطی را بیاموزید و پختگی احساسی پایه‌ای قوی به عشقتان بدهید. اگر در دهه‌ی سی سالگیتان هستید، بی‌شک تاکنون ارتباط هایی جدی داشته اید و به روشنی می‌دانید چه کسی هستید و چه می‌خواهید. ممکن است به زمان زیادی برای رشد ارتباط مشترک نیاز نداشته باشید و چه بسا در طی سال اول برای تعهد دادن به خلق آینده‌ای مشترک آماده باشید. هر مورد، شرایط خاص خودش را دارد.

شما زمانی برای تعهد سطح سوم آماده هستید که ارتباطی قوی و سالم ایجاد کرده باشید که بتواند همیشه کارآمد باشد؛ از این بابت که می‌خواهید آینده‌تان را با یکدیگر سپری کنید، احساس امنیت کنید؛ تمایلی نداشته باشید دنبال همسر احتمالی دیگری بگردید و احساس کنید همسرتان عاشق شما است و قدرتان را می‌داند.

برای توافق در تعهد سطح سوم:

شما و طرف مقابل توافق می‌کنید که می‌خواهید آینده تان را با یکدیگر سپری کنید.

شما و طرف مقابل توافق می‌کنید که تعهدتان را رسمی کنید؛ یعنی در زودترین زمان ممکن نامزد شوید و برای زندگی مشترک برنامه ریزی کنید.

شما و نامزدتان موافقت می‌کنید همچنان در مورد خودتان و ارتباطتان کار کنید تا هرگونه شک و تردید یا موانع باقی‌مانده برای تعهدی بلندمدت را حذف کنید.

به احتمال زیاد متوجه شده اید که تعهد سطح سوم دراین‌باره است که آینده تان را با یکدیگر سپری کنید. اما منظور از آینده زندگی برای همیشه نیست. شما می‌دانید که می‌خواهید زندگیتان را با هم سپری کنید؛ اما به دلایل مختلف به طور کامل برای رسمی کردن آن‌که مربوط به تعهد سطح چهارم است، آماده نیستید. به‌هرحال هر زوجی می‌تواند متفاوت باشد و بستگی دارد که هر یک از آنها با چه ارزشهایی بزرگ‌شده و چه شرایطی ارتباطشان را احاطه کرده باشد.

تعهد سطح چهارم: تعهد می‌دهید که بقیه زندگی‌تان را با هم سپری کنید.

شما زمانی برای تعهد سطح چهارم آماده هستید که مدتی در تعهد سطح سوم بوده و با هم در مورد موانع و مشکلات احساسی احتمالی کار کرده باشید. همچنین وقتی به طور کامل به ارتباطتان و توانایی اش اعتماد داشته باشید و بدانید که می‌تواند به رشد خود ادامه دهد و در مقابل تمام مشکلات احتمالی دوام بیاورد، مشتاق می‌شوید سطوح عمیق‌تر عشق و صمیمیت را کشف کنید و با نامزدتان همراه شوید.

برای توافق در تعهد سطح چهارم:

شما و نامزدتان توافق می‌کنید که می‌خواهید بقیه زندگیتان را با یکدیگر سپری کنید.

شما و نامزدتان توافق می‌کنید که تا پایان عمر همسر یکدیگر باقی بمانید، ارتباطی که خلق کرده اید در واقع فرزندتان است و باید از این فرزند حمایت و نگهداری کنید.

شما و نامزدتان توافق می‌کنید به دیگر تعهدهایی که احساس می‌کنید برای سطح جدید یگانگی‌تان مهم هستند، وفادار باقی بمانید.

 آیا تشنه‌ی تعهد هستید؟

زنان بنابر دلایل اجتماعی در قیاس با مردان بیشتر تشنه‌ی تعهد هستند. وقتی تشنه‌ی تعهد باشید، به‌جای ارتباط خوب فقط می‌خواهید کسی به شما تعهد بدهد. کسانی که تشنه‌ی تعهد هستند، اغلب تعهدی زودهنگام و ناپخته می‌دهند. یکی از اشتباهاتی که در آغاز ارتباطمان مرتکب می‌شویم، همین است. ما آن‌قدر شیفته‌ی گرفتن تعهد هستیم که توجهی به کیفیت ارتباط نمی‌کنیم. تازه بعد از ازدواج متوجه می‌شویم وارد ارتباطی شده‌ایم که هیچ تفاهمی در آن وجود ندارد.

اشخاصی که تشنه‌ی تعهد هستند، نیاز عمیقی در خود احساس می‌کنند که به کسی تعلق داشته باشند. نکته این است که آن‌ها بیشتر به فکر تعلق داشتن هستند، نه کسی که به او تعلق می‌گیرند. از لحظه‌ای که وارد ارتباط می‌شوند، طرف مقابل را برای تعهد دادن زیر فشار قرار می‌دهند. متأسفانه، بیشتر زنانی که در این طبقه قرار می‌گیرند از مادرشان که خود او نیز تشنه‌ی تعهد بوده است، آموخته‌اند که تشنه‌ی تعهد باشند. مطمئنا همه وقتی بدانند که چه تعداد زن جوان بیست‌وچند ساله احساس فشار می‌کنند که باید مردی را پیدا کنند که با آن‌ها ازدواج کنند، متعجب خواهند شد.

ازدواج کردن قبل از این‌که ارتباطی قوی، پخته و سرشار از عشق و محبت برقرار کنید، عملی غیر مسئولانه است و اگر تصمیم بگیرید خیلی زود بچه‌دار شوید، عملی غیر مسئولانه‌تر خواهد بود. هیجان نامزدی، برنامه‌ریزی و آمادگی برای عروسی و ماه‌عسل به‌سرعت سپری خواهد شد و آن‌گاه شما می‌مانید و تمام مشکلاتی که از ارتباط ناسالم و ناپخته به‌وجود خواهد آمد. به همین دلیل است که بیشتر زوج‌ها می‌گویند: «اولین سال ازدواج جهنم است». حقیقت این است که نه‌تنها اولین سال، بلکه بقیه‌ی سال‌های زندگی مشترک هم به جهنم تبدیل خواهد شد اگر از همان ابتدا برای ازدواج آماده نباشید. وقتی پایه‌ای محکم از تعهد، اعتماد و احترام بسازید، اولین سال ازدواج بهشت خواهد بود.

اگر تشنه‌ی تعهد هستید، خودتان و نیازهایتان را بیشتر بشناسید. خودتان را از درون غنی کنید. کشف کنید چه کسی هستید و برای چه هدفی وارد زندگی مشترک شده‌اید. خودتان را زیر فشار قرار ندهید و در عوض در پی ارتباطی قوی، سازنده و رضایت‌بخش باشید.