چگونه پدر و مادرها را برای ازدواج راضی کنیم؟
مشاوره ازدواج

چگونه پدر و مادرها را برای ازدواج راضی کنیم؟

( 0 ) امتیاز

الهام - 28 مهر 1397

پدر و مادر مهمترین افراد زندگی هر فرد ‌‌‌‌‌می‌باشند که نظر آن‌‌‌‌‌‌ها برای ازدواج فرزندشان بسیار مهم است. پدر و مادر‌‌‌‌‌‌ها معمولا در سه چیز اظهار نظر ‌‌‌‌‌می‌کنند. اولی زمان ازدواج فرزندان، دومی نحوه ازدواج آن‌‌‌‌‌‌ها و سومی انتخاب فردی که فرزندشان ‌‌‌‌‌می‌خواهد با او ازدواج کند. اما در این سه مورد بعضی اوقات والدین نظری متفاوت با فرزندانشان دارند.

پدر و مادر مهمترین افراد زندگی هر فرد ‌‌‌‌‌می‌باشند که نظر آن‌‌‌‌‌‌ها برای ازدواج فرزندشان بسیار مهم است. پدر و مادر‌‌‌‌‌‌ها معمولا در سه چیز اظهار نظر ‌‌‌‌‌می‌کنند؛ اولی زمان ازدواج فرزندان، دومی نحوه ازدواج آن‌‌‌‌‌‌ها و سومی انتخاب فردی که فرزندشان ‌‌‌‌‌می‌خواهد با او ازدواج کند. بعضی اوقات والدین نظری متفاوت با نظر فرزندانشان دارند و فرزندان به دنبال راهی برای متقاعد کردن آنها هستند که گاهی نیز  در این راه دچار دلخستگی و ناامیدی می شوند. به همین دلیل ما می خواهیم در این مقاله به این موضوع مهم ‌‌‌‌‌بپردازیم.

نظر والدین در رابطه با ازدواج فرزند تا چه اندازه مهم است؟

اولین سوالی که در این راستا پیش ‌‌‌‌‌می‌آید این است که نظر والدین تا چه اندازه حائز اهمیت است که اصلا باید در پی رضایت آن‌‌‌‌‌‌ها باشیم. هرچند جامعه به سمت مدرنیته در حال حرکت است اما چیزی از استفاده از تجارب بزرگترها به خصوص والدین که برای هر فرد مهمترین و محترم‌‌‌‌‌‌‌ترین افراد هستند کم نمی‌کند. والدین کسانی هستند که لحظه به لحظه در کنار فرزند خود بوده اند و ممکن است نظر مخالف آن‌‌‌‌‌‌ها از روی شناختی باشد که نسبت به فرزندشان دارند. از این رو نظر آن‌‌‌‌‌‌ها چیزی نیست که راحت بتوان از آن گذشت؛ زیرا این نظرات ممکن است کاملا درست باشند.
مورد مهم دیگر این است که همه جوانان به ناچار برای ازدواج به حمایت خانواده‌‌‌‌‌‌ها نیاز دارند و لازم است که با جلب رضایت خانواده‌‌‌‌‌‌ها این حمایت را با خود داشته باشند. در مراسم‌‌‌‌‌‌ مختلف حضور خانواده‌‌‌‌‌‌ها و محبت و لبخند آن‌‌‌‌‌‌ها دلگرمی ‌‌‌‌‌می‌دهد؛ بنابراین حتی روشن فکر‌‌‌‌‌‌‌ترین روانشناس‌‌‌‌‌‌ها نیز از ازدواج بدون رضایت پدر و مادر حمایت نمی‌کنند.
از طرفی زندگی هر زوجی پستی و بلندی‌‌‌‌‌‌های زیادی دارد. ممکن است در دوران مشکلات نارضایتی یکی از خانواده‌‌‌‌‌‌ها همچون زهر عمل کند. در لحظاتی که خانواده‌‌‌‌‌‌ها باید خاموش کننده آتش سوزان زندگی زوج جوان باشند، ممکن است خانواده ناراضی به مشکلات دامن بزند و اینجاست که فرد مقابل از این که بدون رضایت خانواده همسرش ازدواج کرده پشیمان ‌‌‌‌‌می‌شود.

چگونه رضایت خانواده‌‌‌‌‌‌ها را جلب کنیم؟

حال که بنا به دلایل گفته شده، علت اهمیت رضایت والدین را متوجه شده‌اید و دانستید چرا باید نظرات خانواده‌‌‌‌‌‌ها را بشنویم و به آن‌‌‌‌‌‌ها اهمیت دهیم، در پی پاسخ به این پرسش شما بر ‌‌‌‌‌می‌آییم.
با آن‌ها گفتگو کنید.
دلایل منطقی خود را با پدر و مادر‌‌‌‌‌‌‌‌تان در میان بگذارید. اگر والدین شما با زمان ازدواج‌‌‌‌‌‌‌‌تان مشکل دارند و آن را زود ‌‌‌‌‌می‌دانند، در صورتی که به ازدواج مصر هستید، شایستگی‌‌‌‌‌‌های خود را به آن‌‌‌‌‌‌ها نشان دهید و دلایل ازدواج خود را در این زمان بیان کنید. اگر پدر و مادر نظرشان این است که ازدواج برای شما زود است، احتمالا دلایل منطقی برای این نظر خود دارند. دلایل خود و علل مخالفت آن‌‌‌‌‌‌ها را در ترازو قرار دهید و به یک نتیجه واحد برسید. همیشه به این نکته توجه کنید که پدر و مادرتان دشمنان شما نیستند و در کنار شما ایستاده اند. اگر پدر و مادر با فردی که شما برای ازدواج در نظر گرفته اید مخالفند دلایل انتخاب خود را به آن‌‌‌‌‌‌ها بگویید، شاید آنها به جوانبی که شما در ازدواج در نظر گرفته اید، توجه نکرده باشند. در صورتی که مخالفت پدر و مادر با نوع ازدواج شماست، مقاله ازدواج «سنتی یا مدرن» را مطالعه کرده و با آن‌‌‌‌‌‌ها نیز در این باره به گفتگو بپردازید.

یک واسطه تعیین کنید.

این واسطه ‌‌‌‌‌می‌تواند فردی معتمد از آشنایانی باشد که خانواده شما نیز او را ‌‌‌‌‌می‌پذیرند یا یک مشاور خانواده. دومی شاید انتخاب بهتری باشد زیرا اگر حق با خانواده شما باشد، او بدون هیچ گونه جانبداری ‌‌‌‌‌می‌تواند این مساله را بیان کرده و شما را راهنمایی کند. اگر مشاور نارضایتی پدر و مادر را بی مورد دانست ‌‌‌‌‌می‌توانید یک جلسه مشاوره تعیین کنید و از خانواده بخواهید که در این جلسه حضور داشته باشند.

پدر و مادرها تا کجا پیش بروند؟

پدر و مادرها همواره خواستار خوشبختی فرزندان خود هستند اما امکان این وجود دارد که راه خوشبختی آن‌ها را ندانند. اگر پدر یا مادری با ازدواج دختر یا پسر خود مخالف و بر نظر خود مطمئن است، باید با مراجعه به مشاور و شرح وضعیت به تصمیم خود مطمئن باشد و برای قانع کردن فرزند، از او بخواهد که به مشاور مراجعه کند؛ اما اگر فرزند باز هم مصر به ازدواج بود، نقش پدر و مادر باید تغییر کند. نباید در مقابل فرزندان خود قرار بگیرند. از اینجا به بعد باید در کنار آن‌‌‌‌‌‌ها باشند تا بتوانند در قالب راهنمایی‌‌‌‌‌‌های سازنده تا حد ممکن کنترل اوضاع را دست بگیرند. پدر و مادر‌‌‌‌‌‌هایی که تا انتهای ازدواج فرزندانشان با آن‌‌‌‌‌‌ها به مخالفت ‌‌‌‌‌می‌پردازند، سبب ‌‌‌‌‌می‌شوند که فرزندان حتی در زمان بروز مشکلات بزرگ روی برگشت به آن‌‌‌‌‌‌ها و کمک خواهی را نداشته باشند. والدین باید به خاطر بسپارند که دشمن فرزندانشان نیستند و همیشه باید در نقش یک دوست عاقل ظاهر شوند که گاه در مقابل آن‌‌‌‌‌‌ها قرار بگیرند و گاه در کنار آن‌‌‌‌‌‌ها باشند.

ازدواج بدون اجازه خانواده‌‌‌‌‌‌ها در قانون

در قانون اساسی ایران پسر به اجازه خانواده احتیاجی ندارد، اما دختر برای ازدواج به اذن و اجازه پدر نیاز دارد. در صورت مخالفت پدر با ازدواج دخترش، فرزند ‌‌‌‌‌می‌تواند با مراجعه به دادگاه و معرفی کامل پسر در صورت منطقی نبودن مخالفت پدر حکم ازدواج را بگیرد. بدین ترتیب دختر نیز ‌‌‌‌‌می‌تواند در عین مخالفت پدر ازدواج کند.
گفتنی است دختر در صورت باکره نبودن نیازی به اجازه پدر ندارد.

سخن پایانی

در پایان گفتنی است که به جای جر و بحث و بروز کدورت بین خانواده و فرزندان و ازدواجی که نه تنها با حمایت خانواده‌‌‌‌‌‌ها همراه نیست، بلکه با مخالفت و کارشکنی‌‌‌‌‌‌های آن‌‌‌‌‌‌ها همراه است، به گذر زمان اعتماد کنید. شاید گذر زمان همیشه مشکلات را حل نکند اما در بسیاری از موارد به مرور زمان یک سری اطلاعات به دست ‌‌‌‌‌می‌آید که یا خانواده‌‌‌‌‌‌ها را قانع ‌‌‌‌‌می‌کند، یا فرزندان را. به خود و خانواده فرصت دهید تا ببینید دلایل کدام یک از طرفین منطقی است؛ به این ترتیب تصمیم عاقلانه‌‌‌‌‌‌‌تری در راستای تعیین سرنوشت و آینده خود خواهید گرفت. 

نظرات کاربران

نظر خود را درباره این مقاله به اشتراک گذارید.

علی خورسند

خیلی ممنون از پیشنهادات خوبی که دادین ولی نقش فرد واسطه ریسک خیلی زیادی .. من یه توصیه به خواننده های این مقاله می کنم ... سعی کنید تا جایی که ممکنه برای وساطت به کسی رو نزنید چون اون ناخواسته (نمیگم از روی نیت بد) ممکنه سلایق و عقاید خودشو وارد جریان بکنه و این صد در صد به ضرر شما خواهد بود