با سری پنجم «نکته هایی که ای کاش قبل از ازدواج می دانستم» با شما همراه هستیم. در این مقاله به این پی خواهیم برد که در درجه اول باید در مورد شناخت خودمان کمی با دقت تر و صبورتر عمل کنیم و پیش از قضاوت دیگری خودمان را قضاوت کنیم. علاوه بر این شما برای داشتن یک زندگی عاطفی سالم بجز همسرتان به خانواده و دوستان خود احتیاج دارید. در ادامه بیشتر در این مورد می خوانید.
قضاوت‌های شما در مورد همسرتان، در واقع بازتابی از قضاوت‌های شما در مورد خودتان است
بهترین هدیه برای همسرمان این است که کار خودمان را انجام دهیم. اگر بتوانیم در مورد تمام جنبه‌های شخصیتی خودمان صبر و تحمل بیشتری داشته باشیم، راحت‌تر می‌توانیم با همسرمان و همچنین با خودمان کنار بیاییم. هر چه بیشتر با خودمان کنار بیاییم، کمتر درباره‌ی دیگران قضاوت می‌کنیم. با پذیرش دیگران و عدم داوری درباره‌ی آن‌ها، مانند آهنربا آن‌ها را به سمت زندگی‌مان جذب می‌کنیم. خیلی جالب است که چنین خصوصیات شگفت‌انگیزی از قضاوت در مورد دیگران سرچشمه می‌گیرد، که زمانی منشأ تمامی دردها و گرفتاری‌ها بوده است. ولی به هرحال، همیشه به خاطر داشته باشید که بهترین داشته‌های ما، از سخت‌ترین تجربیات ما به دست می‌آیند.
هر قدر هم که کسی عاشق شما باشد، به تنهایی قادر به برطرف کردن نیازهای عاطفی شما نخواهد بود
افسانه‌ی مشهور دیگر درباره‌ی ازدواج این است که اگر شخصی به معنای واقعی، از صمیم قلب و بدون قید و شرط عاشق ما باشد، هیچ نیازی به عشق و حمایت هیچ‌کس دیگری نداریم.
این تفکر اشتباه منبع رنج و ناامیدی و توهمات زیادی برای اغلب زوج‌ها بوده است. در حالی که ازدواج می‌تواند لذت‌بخش، درمانگر، چالش‌آور و تحریک کننده باشد، این توهمی سطحی است که باور کنیم این ارتباط به تنهایی تمام نیازهای ما را ارضا می‌کند و ما به هیچ‌یک از دوستان، کار رضایت‌بخش و تفریح، نیازی نخواهیم داشت. انتظارات غیر واقع‌گرایانه از یک فرد به گونه‌ای اجتناب‌ناپذیر ما را برای ناامیدی آماده می‌کند.
در حالی که تنها یک کلمه برای "عشق" در زبان انگلیسی وجود دارد، در پالی، زبان بودایی‌ها، بیش از سیصد کلمه وجود دارد که انواع متفاوتی از عشق را توصیف می‌کند. چند نوع عشق وجود دارد؟ عشق پدری و مادری، عشق فرزندی، عشق افلاطونی، عشق به دوست، عشق به زیبایی، عشق آتشین در ارتباطی عاشقانه، و عشق عمیق و بادوام در ازدواجی بلندمدت. به احتمال زیاد یک فرد نمی‌تواند در همه‌ی جنبه‌هایی که نیاز داریم تا مورد عشق واقع شویم، عاشق ما باشد. برای آسوده کردن خود و همسرمان از اجبارها در عشق‌مان، لازم است کیفیتی درست‌تر، قوی‌تر و حمایت‌کننده‌تر از عشق را در ارتباطمان شکل دهیم.
تنوعات زیادی از عشق نیازهای متفاوت زیادی را در درون ما ارضا می‌کند. نیاز چیزی است که برای سلامتی و رفاه انسان ضروری است. بعضی نیازها را می‌توانیم در درون خودمان برطرف کنیم، بعضی ممکن است تنها در ارتباطات صمیمانه یا مشارکت‌های متعهدانه برطرف شوند، بعضی هم از طریق دیگر ارتباطات. اگر باور کنیم که ما می‌توانیم یا باید برای همسرمان همه‌چیز باشیم و برعکس، به احتمال قوی ارتباط در مسیر تخریب حرکت خواهد کرد. غیر ممکن است که یک فرد بتواند همه‌ی نیازهای ما را برطرف کند و داشتن چنین توقعی از همسرمان موجب ایجاد احساس ناامیدی و شکست می‌شود. این توقع ممکن است در واقع بهانه‌ای برای کنترل و تملک دیگری باشد، راهبردی سلطه‌گرانه که از احساس عدم امنیت یا بی‌ارزشی درونی ریشه می‌گیرد. وقتی ما ارزش و قابلیت مورد محبت بودنمان را تأیید کنیم، دیگر نیاز نداریم اشخاصی را که عشق خود را با آن‌ها تقسیم می‌کنیم، محدود کنیم.
هر چه در درون خودمان احساس امنیت بیشتری کنیم، بیشتر می‌توانیم همسرمان را به فضایی که او نیاز دارد تا دیگر ارتباطات عاطفی‌اش را در زندگی شکل دهد، هدایت کنیم. این بزرگ منشی و اعتماد موجب می‌شود که در چشم همسرمان جذاب‌تر به نظر برسیم و موجب شویم که بیشتر قدردان ما باشد. و زمانی که بابت قدردانی او سپاسگزار باشیم و احساس ارزشمند بودن و مورد محبت بودن کنیم، نتیجه‌اش به خود او باز می‌گردد. بنابراین چرخه‌ی تأیید و پذیرش خود را به گونه‌ای مثبت شکل می‌دهیم و چرخه‌ی بیهوده‌ی عدم اعتماد را از میان بر می‌داریم. اگرچه چنین تغییراتی ممکن است از نظر شما غیر محتمل باشد، دلایل روشنی داریم که ثابت می‌کند چنین تغییراتی امکان‌پذیر و تنها نیازمند زمان و تلاش است.
سری بعدی این مقاله را اینجا بخوانید.
منبع
کتاب 101 نکته که ای کاش قبل از ازدواج می دانستم؛ نویسندگان: لیندا و چارلی بلوم؛ مترجمان: شمس‌الدین حسینی، الهام آرام‌نیا، مهدیه سامع؛ انتشارات نسل نواندیش
