من و همسرم و هزینه های خانه

من هم حقوق خودمو حقوق شوهرمو خرج می کنم شوخی کردم ولی کلا خرجهای اصلی با اونه ولی من هم هرجا بشه خرج می کنم. مثلا خرج ماشین خودمو خودم میدم دیگه

اینکه میگن من و تویی نباید وجود داشته باشه نمیشه صددرصد رعایت کرد. چون تو کادو خریدنا این من و توییه که کادو رو مزه دار میکنه
من خودم خرجایی مث شهریه کلاسی که میرم یا یه لباسی ببینم خوشم بیاد رو خودم میدم
یه ایده هم اینه که حقوق ها ریخته شه تو یه حساب مشترک و مشترک برداشت شه. اینم گزینه ی خوبیه

ای بابا مگه به ما خانوما چقدر حقوق میدن که حالا بیاییم خرج خونه هم بدیم.بابا حقوق من خیلی بمونه پول یکم لباس و یه دوتا کادو و تو تفریح کوچولو موچولو تو ماه مثلاً تئاتر و سینمایی روستوران رو من میدم.

توی فرهنگ ما از قدیم مسئولیت زندگی کلا با آقایون بود اما خداییش دیگه زنهای قدیم هم انقدر درخواست نداشتند انقدر هم گرونی نبود. پس ما هم باید در حد توانمون کمک کنیم.

توی دنیای مدرن به نظر من این مسائل دیگه حل شده، زنی که پا به پای مرد توی جامعه حضور داره مطرح کردن این مسائل یه جوریه به نظر من به قول فیلم نقاب ما زنها چرا جایی که به نفع مون هست میشیم یه زن سنتی جایی که به ضرر مون باشه میشیم مدرن. اینطوری که نمیشه وقتی میپذیریم توی جامعه مدرن زندگی کنیم باید همه شرایط و مسائل هم مدرن باشه دیگه خرج کردن و بودجه بندی هزینه های زندگی مشترک که خیلی معمولی و حل شده است.

بستگی داره شوهرتون تو خونه کمکتون میکنه یا نه. اگه کمکتن نمیکرد یه قرون خرج نکنید

من شوهرم نميذاره واسه خونه از حقوقم خرج كنم مگر اينكه مجبور باشيم واقعاً

من و همسرم قرار گذاشتیم از اول کل حقوق من جزوه پس اندازمون باشه و بخشی از حقوق اون رو خرج کنیم . نشتیم باهم بودجه بندی کردیم حقوقمون رو که چی واسه کی و چس خرج بشه