در سال 1960، کارل یونگ، انسان ها را بر اساس منبع مورد نیاز برای تامین انرژی درونی آنها را به دو دسته برونگرا و درونگرا تقسیم بندی نمود که این تقسیم بندی اساس بسیاری از تست های روانشناسی قرار گرفت. ویژگی هایی از جمله منعطف بودن، اجتماعی بودن، خوش صحبت بودن و ریسک پذیر بودن از جمله ویژگی های اصلی در افراد برونگرا محسوب می شوند.

درونگراها از درون خود و از تنهایی خود، انرژی دریافت می‌کنند و برونگراها انرژی مورد نیاز خود را از دیگران و روابط با انها تامین می‌نمایند. به همین دلیل ممکن است در ازدواج این افراد باهم تعارضاتی بی وجود بیاید که علیرغم جذابیت رابطه این افراد باهم باعث شود تا خطراتی نیز رابطه آنها را تهدید نماید.