چهار مشخصه عشق واقعي عبارتند از :

1-احساس دلسوزي و توجه 

2-احساس مسئوليت

3- احترام

4-دانايي و شناخت موضوع عشق

 نثار كردن از دريافت كردن شيرين تر است نه به سبب اينكه ما به محروميتی تن در می دهيم بلكه به اين دليل كه شخص در عمل نثار كردن زنده بودن خود را احساس می كند... نثار كردن برترين مظهر قدرت آدمی است . در حين نثار كردن است كه من قدرت خود ، ثروت خود ، توانايی خود را تجربه مي كنم ، تجربه نيروی حياتی و قدرت دروني كه بدين وسيله به حد اعلای خود مي رسد مرا غرق در شادی ميكند. من خود را لبريز ، فياض ، زنده و در نتيجه شاد احساس می كنم...

بنا به گفته نيچه "بشر را ميتوان از روی ظرفيتي كه برای قول دادن دارد، شناخت."