فینگرفودها، از گذشته تا به امروز

 همان‌طور که می‌دانید فینگرفود یا غذای انگشتی، غذایی است که برای خوردن آن نیاز به استفاده از قاشق و چنگال ندارید و می‌توانید با استفاده از دست غذا را میل کنید و بعضی مواقع برای راحتی در خوردن غذا و رعایت بهداشت، قطعه چوب کوچکی کنار غذا گذاشته می‌شود که با استفاده از آن می‌توان غذا را میل کرد. البته در بعضی کشورها و شهرهای دنیا با فرهنگ‌های متفاوت غذا همیشه با دست میل می‌شود، پس استفاده از دستان در خوردن غذا دلیل بر فینگرفود بودن آن نیست. فینگرفود‌ها غذاهای مینیاتوری هستند که در ابعاد کوچک تهیه می‌شوند تا بتوان مانند لقمه، بدون استفاده از ابزار غذاخوری آن‌ها را میل کرد.

برخی معتقدند که فینگرفود‌ها از ابتدای خلقت بشر یعنی زمانی که ابزاری برای خوردن غذا نبود، وجود داشته‌اند. منابع تاریخی وجود دارد که نشان می‌دهد در سال 1320ه.ش با گسترش تاسیس کافه‌های کوچک در نقاط مختلف آمریکا، صاحبان کافه‌ها تصمیم گرفتند تا غذاهای ساده‌ای را برای مشتریان خود آماده کنند. غذاهایی که حالت میان وعده داشته و دشواری‌های تهیه‌ی غذاهای معمول را نیز نداشته باشند. این دوره را می‌توان آغاز شکل‌گیری فینگرفودهای امروزی در نظر گرفت.

فینگرفودهای امروزی در انواع سرد یا گرم، گوشتی، مرغی یا سبزیجات، چوبی یا دست‌پیچ، دسر ، مینی ساندویچ و سالادهای پیش‌غذا دسته‌بندی می‌شوند. همچنین بعضی فینگرفودها مخصوص مراسم کودکانه مانند تولد و جشن‌های کودکی تهیه می‌شوند که شکل ظاهری کودکانه و تنوع رنگی بالاتری دارد که باعث به اشتها آمدن کودکان می‌شوند.

وقتی به فرهنگ خودمان در زمینه فینگر فود یا غذای انگشتی نگاه می‌کنیم، فینگر‌فودهایی سنتی مانند لقمه، کوکو و دلمه‌ از دیرباز وجود داشته‌اند که جایگاه خوبی نیز در بین غذاهای ایرانی دارند. فینگرفودها به علت ویژگی‌های مثبتی که دارند، روز به روز در انواع میهمانی‌ها و منو‌های غذایی، جایگاه بهتری پیدا کرده‌اند و برای مراسم‌هایی از قبیل جشن‌های دوستانه، تولد، خانوادگی و عروسی، به عنوان غذا و پیش غذای محبوب مورد استفاده قرار می‌گیرند.